چرا باید تفاوت 304 و 316 را بدانیم؟

استیل 316 دارای مولیبدن (Molybdenum) است که مقاومت آن را در برابر خوردگی به‌خصوص در حضور یون‌های کلرید بالاتر می‌برد. این تفاوت تعیین‌کنندهٔ انتخاب جنس برای کاربردهایی مانند تجهیزات دریایی، صنایع غذایی و دارویی و محیط‌های خورنده است. بنابراین تشخیص صحیح می‌تواند از خرابی زودهنگام، هزینه‌های تعمیر و ریسک‌های سلامتی جلوگیری کند.

روش‌های عملی برای تشخیص استیل 304 و 316

• ۱ — تست آهنربایی (Magnet test): استیل‌های آستنیتی مانند 304 و 316 معمولاً غیرمغناطیسی یا خیلی ضعیف مغناطیسی‌اند. این تست تنها غربال اولیه است و نباید به‌تنهایی ملاک نهایی قرار گیرد.
• ۲ — بررسی مدارک (MTC / Heat number): اعتبارسنجی با گواهی MTC ساده‌ترین و قابل اعتمادترین روش است؛ همیشه از فروشنده گواهی مواد بخواهید.
• ۳ — کیت مولی (Moly spot test): کیت‌های شیمیایی حاضر در بازار می‌توانند حضور مولیبدن را نشان دهند و به تفکیک 316 از 304 کمک کنند. اجرای این تست با احتیاط و PPE لازم انجام شود.
• ۴ — تست CuSO₄ و نیتریک (Spot tests): برخی تست‌های نقطه‌ای می‌توانند نشانگرهای تکمیلی ارائه دهند اما همیشه دقیق و قطعی نیستند؛ ترجیحاً همراه روش‌های دیگر استفاده شوند.
• ۵ — آنالیز XRF یا OES: طیف‌سنجی XRF پرتابل روش غیرمخرب و سریع برای اندازه‌گیری درصد کروم، نیکل و مولیبدن است. برای دقت بالاتر و اندازه‌گیری عناصر کم‌بسامد، OES یا آنالیز آزمایشگاهی توصیه می‌شود.
• ۶ — آزمایشگاه متالورژی: در پروژه‌های حساس (دارویی، غذایی، فشار بالا) گزارش آزمایشگاهی کامل شامل آنالیز شیمیایی و خواص مکانیکی الزامی است.

چک‌لیست پذیرش کالا

1. درخواست و بررسی MTC و پیگیری heat number.
2. انجام تست آهنربایی و ثبت نتیجه به‌عنوان غربال اولیه.
3. در صورت شک، تست کیت مولی یا استفاده از دستگاه XRF پرتابل.
4. برای پروژه‌های حساس ارسال نمونه به آزمایشگاه و دریافت گزارش رسمی.
5. ثبت تمام نتایج در گزارش پذیرش و امضای مسئول فنی.